Wierny: Czy Łaska jest darem od Guru?

Bhagawan: Bóg, Łaska i Guru są tym samym; są one również wieczne i wrodzone. Czyż Jaźń nie jest już wewnątrz? Czyżby Guru miał Nią obdarzać przy pomocy spojrzenia? Jeżeli Guru tak uważa, to nie zasługuje na ten tytuł.

Księgi mówią o wielu rodzajach inicjacji – poprzez dłoń, przez dotyk, spojrzenie i przez umysł. Mówią także, że Guru odprawia pewne rytuały z użyciem ognia, wody, japy, mantr  itd. i nazywa te fantastyczne przedstawienia Inicjacją; tak jakby uczeń nie był dojrzały dopóki nie podda się  tym wszystkim zabiegom Guru.

Jeśli szuka się osoby, nie da się jej nigdzie znaleźć. Taki właśnie jest Guru. Taki jest Dakszinamurti. Cóż on takiego uczynił? Milczał; uczniowie pojawili się przed nim. Dalej milczał; wątpliwości uczniów rozwiały się – znaczy to, że stracili oni indywidualną tożsamość. Oto jest mądrość – a nie całe to słownictwo, które zwykle jest jej przypisane.

Milczenie jest najskuteczniejszym działaniem. Pisma święte, bez względu na to jak dobitne, nie odnoszą skutku. Guru milczy – i wszystkich ogarnia spokój. Jego milczenie jest niepomierne i bardziej dobitne niż wszystkie pisma razem wzięte. Wątpliwości pojawiają się wtedy, kiedy ma się uczucie, że niczego się nie osiągnęło pomimo tak długiego pobytu tutaj, pomimo, że tak wiele się usłyszało i tak wiele się zrobiło wysiłku. Działanie, które odbywa się we wnętrzu, nie jest dostrzegalne. W istocie Guru zawsze jest w twoim wnętrzu.

W.: Czy Bhagawan udziela inicjacji?

Bh.: Milczenie jest najlepszą i najbardziej skuteczną Inicjacją. To właśnie praktykował Dakszinamurti. Dotyk, spojrzenie itd., należą do niższego rzędu. Milczenie dokonuje przemiany w sercach wszystkich. Ani Guru, ani uczeń nie istnieją. Niewiedzący bierze ciało za Jaźń i dlatego myśli, że Guru jest w osobnym ciele. Lecz czy Guru uważa, że jego ciało to Jaźń? On przekroczył ciało. Nie ma już dla niego różnic i podziałów. Niewiedzący nie jest w stanie pojąć tego punktu widzenia na Guru i ucznia.

W.: Również Wiwekananda mówił, że milczenie jest najgłośniejszą modlitwą.

Bh.: Tak jest, albowiem milczenie Guru jest najgłośniejszym pouczeniem dla milczenia poszukującego.  Jest również Łaską w najwyższej formie. Wszystkie inne inicjacje, np. przez dotyk czy spojrzenie, pochodzą z Milczenia. A zatem są wtórne. Milczenie jest pierwotną formą. Kiedy Guru milczy, umysł poszukującego sam z siebie ulega oczyszczeniu.”

 

Przy innej okazji ktoś przeczytał w obecności Śri Bhagawana fragment z „Jogi Wasiszthy”, w którym była mowa o inicjacji poprzez spojrzenie oraz o inicjacji przez dotyk.

Sri Bhagawan zauważył: Dakszinamurti, kiedy przyszli do Niego uczniowie, zachował milczenie. To jest najwyższa forma inicjacji. Zawiera w sobie wszystkie inne formy. Inne formy inicjacji zakładają istnienie związku podmiotu z przedmiotem. Najpierw musi się pojawić podmiot, potem przedmiot. O ile oba nie będą obecne, jakże jeden miałby spojrzeć na drugiego albo go dotknąć? Inicjacja poprzez milczenie jest najdoskonalsza; zawiera w sobie spojrzenie, dotyk i pouczenie. Dokonuje oczyszczenia osoby we wszystkich aspektach i ustanawia ją w Rzeczywistosci.

 

Wierny: Czy powtarzanie świętych sylab (mantr) przynosi korzyść gdy jest podjęte na własną rękę?

Bhagawan: Nie. Praktykujący musi być gotowy oraz musi otrzymać inicjację do rozpoczęcia praktyki mantry.

Dla ilustracji Maharszi opowiedział następującą historię:

Pewien Król złożył wizytę Premierowi w jego rezydencji. Powiedziano mu, że Premier jest zajęty powtarzaniem świętych sylab. Król zaczekał; po czym przy spotkaniu zapytał go o słowa mantry. Premier powiedział, że jest to najświętsza ze wszystkich mantra, Gajatri. Król zapragnął, by Premier udzielił mu inicjacji. Lecz Premier wyznał, że nie jest w stanie dać mu inicjacji. Król więc nauczył się słów mantry od kogoś innego i przy następnym spotkaniu powtórzył Gajatri Ministrowi pytając, czy robi to prawidłowo.  Minister odpowiedział, że słowa mantry są właściwe, ale że niewłciwe jest to, że Król mantrę powtarza. Gdy Król domagał się wyjaśnienia, Minister zawołał stojącego obok pazia i kazał mu pochwycić Króla. Rozkaz nie został wykonany. Choć kilkakrotnie powtórzony, rozkaz nadal nie był wykonany. Król wpadł w złość i rozkazał temu samemu człowiekowi pochwycić Ministra. Zostało to natychmiast wykonane. Minister powiedział ze śmiechem, że jest to wyjaśnienie, o które Król prosił. Jak to?spytał Król. Minister odparł: Rozkaz był ten sam i wykonawca też; lecz moc autorytetu była różna. Kiedy ja wydałem rozkaz, efekt był żaden; natomiast kiedy ty wydałeś rozkaz, efekt był natychmiastowy. Tak samo jest z mantrą.

Temat inicjacji poruszył Pan MacIver w rozmowie ze Śri Bhagawanem.

Śri Bhagawan zapytał: “Czym jest inicjacja?”

Po chwili kontynuował: Są różne rodzaje inicjacji – poprzez słowo, spojrzenie, dotyk itd.

W.: Bhagawan udziela milczącej inicjacji, prawda?

Bh.: Tak, jest to najwyższa forma inicjacji.

W.: Czy jest ona stosowna tylko do drogi Badania Siebie?

Bh.: Wszystkie inne drogi zawierają się w drodze badania.

Po chwili Śri Bhagawan powiedział, że ludzie którzy tu przybywają, są kierowani przez tajemniczą Moc, która dba o ich potrzeby. Na tym rozmowa się zakończyła.

 

Wierny: Jak znaleźć Guru?

Bhagawan: Bóg, który jest immanentny, w Swej Łasce lituje się nad miłującym wiernym i, stosownie do stopnia rozwoju wiernego, ujawnia mu się. Wierny uważa Go za człowieka i spodziewa się takiego związku jaki jest pomiędzy dwiema osobami w ciałach fizycznych. Lecz Guru, który jest Bogiem, lub Jaźnią wcieloną, działa od wewnątrz; pomaga wiernemu ujrzeć błąd w jego postawie i prowadzi go po właściwej scieżce, dopóki ten nie urzeczywistni Jaźni wewnątrz.

W.: Co ma więc czynić wierny?

Bh.: Ma jedynie działać według słów Mistrza i pracować wewnętrznie. Mistrz jest zarówno ‘wewnątrz’ jak i ‘na zewnątrz,’ stwarza więc warunki by skierować cię do wewnątrz i jednocześnie przygotowuje wnętrze by przywieść cię do samego Środka. W ten sposób naciska on od zewnątrz a także  przyciąga od wewnątrz tak abyś osiadł w samym Środku.

W.: Czym jest Łaska Guru? W jaki sposób prowadzi do Urzeczywistnienia Jaźni?

Bh.:  Guru to Jaźń… Zdarza się, że człowiek staje się rozczarowany życiem i, niezadowolony z tego co ma, szuka spełnienia swych pragnień modląc się do Boga. Powoli jego umysł ulega oczyszczeniu do tego stopnia, że bardziej pragnie on poznać Boga i otrzymać Jego Łaskę niż zaspokoić swoje przyziemne chęci. Wówczas Łaska Boga zaczyna się ujawniać. Bóg przyjmuje formę Guru i pojawia się wiernemu, naucza go Prawdy oraz, co najważniejsze, poprzez kontakt z Nim oczyszcza jego umysł. Umysł wiernego nabiera siły i jest w stanie zwrócić się do wnętrza. Poprzez medytację dalej się oczyszcza i staje się nieruchomy, wolny od jakichkolwiek zaburzeń. Ten pełen spokoju bezmiar to Jaźń.

Guru jest zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz. Od zewnątrz popycha umysł w stronę wnętrza; od wewnątrz przyciąga umysł do Jaźni i pomaga mu się uspokoić. To jest Łaska Guru. Pomiędzy Bogiem, Guru i Łaską nie ma różnicy.

Wydaje ci się, że możesz pokonać świat swoim własnym wysiłkiem. Kiedy jednak zewnętrznie sfrustrowany skierujesz się do wewnątrz, wtedy poczujesz: O! Istnieje Siła wyższa od człowieka!

Ego jest jak potężny słoń, którego może okiełznać jedynie potężny lew, nikt słabszy. W tym wypadku lwem jest Guru – samo Jego spojrzenie sprawia, że słoniowi podobne ego drży i umiera.

W odpowiednim czasie zdasz sobie sprawę, ze twoja wspaniałość jest tam gdzie ty przestajesz istnieć. Aby osiągnąć ten Stan, musisz oddać siebie. Wtedy Mistrz widzi, że nadajesz się do otrzymania pouczeń i zaczyna cię prowadzić.

W.: Jak otrzymać Łaskę?

Bh.: Łaska to Jaźń. Nie można jej otrzymać – musisz jedynie wiedzieć, że istnieje. Słońce to tylko jasność. Nie widzi ono ciemności. Lecz mówi się, że ciemność znika gdy pojawia się słońce.  Podobnie niewiedza wiernego, niczym zjawa w ciemności, znika od spojrzenia Guru. Jesteś otoczony światłem słonecznym; lecz aby zobaczyć słońce, musisz się obrócić w jego stronę i na nie spojrzeć. Podobnie jest z Łaską; mimo że jest tu i teraz, znajdziesz ją wtedy, gdy przyjmiesz odpowiednią postawę.

W.: Czy Łaska nie może przyśpieszyć dojrzałości poszukującego?

Bh.: Pozostaw to wszystko Mistrzowi. Oddaj się Mu bez reszty. Musisz zrobić jedną z dwóch rzeczy: albo oddać siebie, ponieważ widzisz swą niemożność i potrzebujesz pomocy siły wyższej; albo wniknąć w przyczynę cierpienia, dotrzeć do Źródła i wtopić się w Jaźń. Każda z tych dróg wyzwoli cię z cierpienia. Bóg czy Guru nigdy nie opuszcza wiernego, który mu się całkowicie oddał.

Ramana Maharszi, podobnie jak starożytny Dakszinamurti, nauczał przede wszystkim poprzez Milczenie. Tych, którzy wokół Niego siedzieli, ogarniała Niebiańska  Błogość. W ciszy Milczenia rozwiewały się wątpliwości wiernych, a  ich pytania albo znajdowały odpowiedź, albo słabły i znikały. To Milczenie było – i nadal jest – dynamiczną siłą o wiecznej i uniwersalnej naturze.